Wää hindä Brummis odder schnellä Schliddä
sich uff dä Audoboh vun Schduddgad aus än Richdung Haidlbärg bewegt,
dem sood mä mol aus guudem Grund empfehlä, ehn vielleicht aa biddä,
daß ä zur Schdärkung zwischä d Raserei ä Ruhepaus äilegt.
Ä braucht sich bloß bei Sinsä soärä Ausfahd zu bedienä,
knabb siwwä Kilometä Richdung Noddä fahrä,
donn londt ä schee bequem unn sichä wie uff gladdä Schienä
än soämä Dorf. Den Reschd dä Rais, den konn ä sich donn schbarä.

Väziäht vun Berglen un vun bundä Äckä
västecklt sich des Dorf vo unsrä iwädrehdä, gschuggdä Weld.
Radau unn Dregg vun owwä wärrä abgebloggt vun Wald unn Heckä,
mol gonz zu schweigä vun dä dichdä Obschtbeem, die mä sich do helt.
Bevoo mä zu dä Heisä kummt, konn mä äm Ottsschild lesä,
wie`s haißt des Nescht. Unn wonn du glei nach rechts dusch guggä,
donn siehsch dä Kärchhouf, do senn dicht beisommä all die Besä,
die Bravä, Armä, Reichä, aa die mit unn uhnä Muggä.

Äm Dorf drinn ischs dägegä arg lewendich:
Die Bauärä häwwä immä was zu dou, dähoom, am Schdall unn uffäm Feld.
Des wa scho immä sou, unn jedä kennt sei Ärwäd ausäwendich.
Solongs net dunkl isch, wäd gschafft, weils Schbass mecht, unn mä
braucht jo aa ä Geld.....
Wonns Nacht wäd nochäm haddä Daag vun monchmol sechzeh Schdundä,
donn sizt mä voräm Fänseh, mied, doch voll Indressä.
Mä kennt än Gottschalk, jedän Krimi, mag di Tookschau-Rundä,
unn waiß beim Kwiss unn Reetslschbiel vun Haus aus alläs bessä.

Äm Sunndaag geht mä monchmol än dä Addlä,
vielleicht aa nundä än di Sunnä unn genehmicht sich än Schoppä Biä,
väzehlt sich Neiichkeidä, babblt Bleedsinn, trifft sich dott zumuz
Kaadlä,
schwätzt üwä d Bundesliga, üwä Audos unn ärinnät sich än friä.
Sisch än dem Ott wie iweraal. S wäd Guuds un Schlechts gedriwwä.
Mä waiß viel, weil sich viel noch undänonder kennä.
So monchä waa uff Bsuuch un isch fo immä dogebliwwä
än selläm Derfl, des si all bloß Daischbach nennä.